اگر در صفحه بخواهیم از بازدید کننده اطلاعاتی را دریافت کنیم باید از فرم برای این کار استفاده کنیم. فرم برای انتقال اطلاعاتی که توسط کاربر وارد شده اند به یک آدرس مشخص استفاده می شود. هر فرم می تواند شامل اجزایی مانند کادر ورودی متن (Text Field)، جعبه مربوط به ورود متن (Text Area)، دکمه های رادیویی (Radio Button)، منوهای کشویی، چک باکس و ... باشد. در بخشهای بعدی به توضیح اجزایی که می توانند در یک فرم به کار روند خواهیم پرداخت. در این قسمت به تگ از میان شناسه های مورد استفاده در فرم استفاده از شناسه action ضروری است. این شناسه مشخص کننده صفحه ای است که اطلاعات فرم باید به آن ارسال شود. آدرس صفحه مورد نظر باید به عنوان مقدار این شناسه قرار گیرد. لازم به یادآوری است که پس از اینکه کاربر اطلاعات مورد نظر را وارد کرد و دکمه ارسال را کلیک کرد صفحه action برای پردازش اطلاعات باز خواهد شد. در اینجا لیستی از شناسه های پر استفاده در تگ فرم آورده شده است : علاوه بر شناسه های بالا که فقط مربوط به فرم هستند از شناسه های استاندارد زیر نیز می توان در تگ فرم استفاده کرد: رویدادهای زیر هم در تگ فرم قابل استفاده هستند.
<form> و شناسه هایی که در آن به کار می روند می پردازیم. شکل کلی این تگ معمولاً به صورت زیر است :
.................اجزای مورد استفاده برای فرم .................
</form>
البته استفاده از شناسه method هم اهمیت زیادی دارد ولی در صورتی که از این شناسه استفاده نشود از مقدار پیش فرض آن یعنی get استفاده می شود.
همانطور که گفته شد از این شناسه برای مشخص کردن صفحه پردازش کننده اطلاعات ورودی کاربر استفاده می شود.
این شناسه طریقه ارسال اطلاعات را به فایل action مشخص می کند و شامل دو مقدار زیر است:
از این شناسه برای تعریف کردن یک نام منحصر به فرد برای فرم استفاده می شود.
این شناسه روش باز شدن صفحه پردازشگر اطلاعات را مشخص میکند. می توان برای مقدار این شناسه از نام یک فریم برای باز شدن صفحه action در آن فریم استفاده کرد یا از مقادیر از پیش تعریف شده زیر:
id, class, title, style, dir, lang, xml:lang
onsubmit, onreset, onclick, ondblclick, onmousedown, onmouseup, onmouseover, onmousemove, onmouseout, onkeypress, onkeydown, onkeyup
برای یادگیری نحوه استفاده از این رویداد ها اینجا را کلیک کنید. (لینک در یک پنجره جدید باز خواهد شد)